W tym artykule postaram się wyjaśnić czym jest lęk separacyjny i jak sobie z nim radzić. Temat, który poruszam niejednokrotnie był omawiany przez nas z rodzinami, które zakochały się w belażkowym dziecku dlatego wiem, że znajdą się osoby, które zechcą  o tym poczytać. 

Kiedy mówimy o lęku separacyjnym?

Piesek, który przebywa sam w domu może czuć niepokój. Najczęściej wtedy krąży po domu, piszczy, szczeka, wyje, zdarza się  że się ślini, trzęsie, załatwia swoje potrzeby fizjologiczne w domu, gryzie i niszczy przedmioty. Zachowania te pojawiają się gdy właściciel wychodzi, lub nawet podczas wcześniejszych czynności, które piesek kojarzy z wyjściem swojego opiekuna. Większość piesków radzi sobie zupełnie dobrze z przebywaniem samemu w domu, ale zdarzają się osobniki dla których taka sytuacja jest problemem i odczuwają ogromny niepokój aż do powrotu właściciela. 

Prawdopodobne przyczyny

Niestety trudno jest ustalić przyczynę lęku separacyjnego. Możemy tylko podejrzewać, że jedną z przyczyn mogą być genetyczne predyspozycje do rozwijania poczucia niepewności. Jest to cecha indywidualna dlatego każde szczenię z miotu może  reagować inaczej na rozłąkę z właścicielem. Inną przyczyną może być za szybkie odseparowanie szczeniaka od matki i rodzeństwa lub porzucenie.  Łatwo sobie wyobrazić, że pies, który raz został opuszczony, może postrzegać pozostawienie go samego w domu jako ponowne porzucenie. Jeszcze inną przyczyną może być brak socjalizacji w hodowli, dlatego ważne jest, aby wybrać hodowlę godną zaufania, w której szczeniaki odchowywane są z troską i miłością w domu.  Zdarza się również, że problem ten pojawia się po zmianie domu i stworzył go sam właściciel. Gdy pojawia się nowy osesek, często właściciel bierze urlop, aby szczenię się przyzwyczaiło do nowego miejsca i ludzi. Podczas tych pierwszych dni, cała rodzina poświęca dużo czasu i uwagi maluszkowi. Później, kiedy wszyscy z rodziny wracają do pracy i swoich zajęć a szczeniak jest pozostawiony sam sobie może narodzić się problem z separacją. Czasami  również u psa prawidłowo wprowadzonego w życie rodziny, dobrze zsocjalizowanego i genetycznie stabilnego może rozwinąć się problem separacyjny w wyniku traumatycznego incydentu.

W jaki sposób pomóc naszemu psu?

Oto kilka wskazówek, które warto wypróbować:

• od pierwszych dni szczeniaka z nową rodziną powinien on być pozostawiony w domu na bardzo krótki czas, który stopniowo trzeba wydłużać, tak by zwierzak miał szansę przyzwyczaić się do separacji i nauczyć się, że nie oznacza ona porzucenia,

• przed zostawieniem pieska samego należałoby z nim pójść na spacer, który pozwoli mu zaspokoić potrzeby fizjologiczne, odpręży go i wprawi w pozytywny nastrój, 

• dobrym pomysłem jest też pozostawienie psu włączonego telewizora lub radia, gdy zostaje sam w domu pod warunkiem, że w domu często oglądamy telewizję czy słuchamy radia i piesek jest do tych dźwięków przyzwyczajony, 

• pieska można również zająć dając mu do zabawy nową zabawkę lub napakowanego ulubioną karmą konga, 

• jeżeli nasz pupil ma skłonność do niszczenia rzeczy lub miewa wpadki związane z załatwianiem się w domu, gdy jest sam, powinien zostać w zamkniętym pomieszczeniu. Należy wybrać miejsce zamknięte, lecz wystarczająco duże dla poczucia komfortu psa. Najlepszym do tego pomieszczeniem jest sypialnia, ponieważ wokół czuć zapach właściciela oraz to miejsce kojarzy mu się z odprężeniem, 

• jeżeli piesek cierpi ponieważ został sam w domu a nie z tęsknoty za swoim ukochanym właścicielem, towarzystwo drugiego psiaka może mu pomóc.Zanim jednak zdecydujemy się kupić kolejne zwierze, warto sprawdzić, czy aby ten pomysł faktycznie się sprawdzi i przyniesie oczekiwany rezultat,

• w przypadku bardzo nasilonego problemu, pod nadzorem lekarza weterynarii można podać psiakowi leki przeciwlękowe lub przeciwdepresyjne,

• jeżeli wyczerpią się nam pomysły w jaki sposób pomóc naszemu psu warto poradzić się behawiorysty, który po wnikliwej obserwacji psiaka i rozmowie z właścicielem zapewne podpowie, co jeszcze można zrobić.

  
  

  Podsumowując lęk separacyjny jest problemem, który może występować o różnym nasileniu i dotyka zarówno psiaka jak i jego właściciela. Ważne, aby znaleźć odpowiednią metodę, cierpliwie i konsekwentnie ją stosować, a nasze działania pozwolą pokonać wszystkie lęki naszego oseska.